Kapot, vies, kwijt, vermist of gegijzeld..

Ik ben er! Afrika!

Ik zit nu aan het zwembad in een prachtig hotelcomplex in Victoria falls, Zimbabwe. Hoe de reis daarheen was? Nou met wat hobbels op de weg om het zo toepasselijk uit te drukken. In Nederland stond ik op en pakte de laatste dingen bij elkaar. Nog even horloge wisselen want natuurlijk niet te luxe dingen meenemen. Helaas bleek de batterij van mijn 'reishorloge' leeg. Oké dan maar zonder horloge. In Afrika hebben ze alle tijd en ik nu ook. Backpack op de rug, huis uit, trein in, inchecken en door de paspoortcontrole. In een uurtje dus dat ging voorspoedig. Wel ontbijt overgeslagen dus dan maar een uber gezond ontbijt scoren voor de gate. Ontbijt hoort in je mond. Niet op je shirt... Ach ik hoef dit shirt nog maar 15 uur te dragen (later bleek daar nog eens 8 uur bij te komen). Beetje poetsen en hup het vliegtuig in. Ik had mij helemaal voorbereid op een marathon films kijken. Helaas filmsysteem doet het niet. Dan maar lezen, beetje dutten en praten met de buren. Even later bleek mijn oorbel weg te zijn. Top! Ik heb geen ander paar bij mij..

Het toppunt was wel bij aankomst in Johannesburg. Sta je bij de bagageband en je tas komt maar niet. En ook niet van je reisgenoten! Zorgde wel gelijk voor een groepsgevoel en test hoe flexibel en stressbestendig iedereen is. Nou zeer flexibel! Hard gelachen en vele grappen gemaakt. Het kwam er dus op neer dat wij de nacht in Johannesburg zonder bagage moesten doorbrengen. De tassen waren al gelabeld voor de volgende dag en waren naar de opslag gebracht. En hoe zit je er dan bij? Met een grote glimlach want ik ben op vakantie en ook nog eens in Afrika!! Wat heeft een mens nodig? Nou een tandenborstel haha dat is het enige wat ik heb gemist.

De volgende dag na een prima nachtrust weer terug naar het vliegveld. Even checken of het goed komt met de bagage. Persoon 1 weet het niet en stuurt ons naar een andere balie. Persoon 2 loopt met ons mee naar een andere balie. Je raadt het wel. Wij hebben het halve vliegveld van Johannesburg gezien voordat we voorzien werden van de juiste informatie. Vliegtuigje in en door. In Zimbabwe aangekomen merk ik pas echt dat ik in Afrika ben. Alles gaat zo anders. Het vliegveld is niet meer dan een hal. Je moet buiten in de rij blijven wachten. Dan kom je de hal binnen en mag je in de rij voor een visum. Al het grondpersoneel bemoeit zich met in welke rij je moet staan (2x moeten wisselen). Efficiëntie kennen ze hier niet dat is duidelijk. Vervolgens werd mijn paspoort 10 minuten gegijzeld. Zeker 5 mensen die achter mij stonden kregen hun paspoort eerder terug. Waarom? Geen idee. Dan ben je voorbij de barrière van houten bureaus en dan vindt je daarachter een berg met alle bagage. Mag je je tas in zoeken. Geweldig toch?
Wat een verschil met Nederland.

En nu dus met een super relaxte safaritruck naar het hotel gebracht. Reisleider praat op zijn Afrikaans Engels dus dat ik nog even goed luisteren. Er is een chauffeur en over een paar dagen komt de kok ook. Gelijk de activiteiten voor morgen gepland. In de ochtend naar de Victoria watervallen en in de namiddag gaan we op een sunsetcruise over de Zambezi rivier. Met een open bar... Juist. Ik zit hier de komende dagen prima.

Dan nog 1 grappig ding. Ik lijk wel de drugsdealer hier. Ik had mijn malariapillen in de handbagage en sommige in het ruimbagage. Of ik wat pillen over had. En net heeft een reisgenoot bedacht dat het misschien toch verstandig is om die pillen te slikken. Ik heb veel te veel van de pillen bij mij blijkt dus of zij die dan mag overkopen. Prima! Mijn sunsetcruise is terug verdiend.