Agra-Varanasi

Vandaag naar de Taj Mahal geweest. Daarvoor afgesproken met de groep om zes uur smorgens. In de ochtend is het rustiger en nog niet zo warm, al zweet je je alsnog kapot. De Taj Mahal ligt nog geen kilometer van het hotel maar gezien mijn pijnlijke voeten en om de economie hier te spekken pak ik een riksja. Onderhandelen moet ik nog leren dus voor 100 rupee (1,47) wordt ik erheen gefietst en geduwd door een magere Indiër.

Ik doe niet aan uitleggen wat en waarom een gebouw er staat, daarvoor kijk je maar op Wikipedia ofzo. De Taj Mahal is inderdaad een indrukwekkend gebouw en de gebouwen en omgeving er omheen is even mooi. Rustig er doorheen gelopen (meer was het niet) en daarna een rondje er omheen. Ik vond het al aardig druk dus ik ben benieuwd hoe druk het dan wel niet is op een later tijdstip dan 7:30!

Radshji mijn riksja mannetje stond nog op mij te wachten want die wilde natuurlijk wel weer 100 rupee verdienen met minder dan een kilometer fietsen en duwen. In het hotel i.p.v. ontbijten maar even op bed gaan liggen. Dit werden uiteindelijk slapen tot 11:00. Om 12:00 de kamer uit en de tijd uitzitten tot 18:00 om naar het station te gaan. Beetje eten in het restaurant, reisverslag typen en bij het zwembad kijken. Het is zo heet buiten dat je ook niks anders wilt doen.

Om 18:00 de bus in naar het station waar we de nachttrein nemen naar Varanasi. De verhalen en filmpjes op you tube beloven niet veel goeds dus ik ben erg benieuwd naar deze nacht. Je kan op alle plekken wel mannetjes vinden die je tas/koffer willen dragen tegen een vergoeding maar ik heb niet voor niks een backpack. Een van de reisgenoten is ook al om. Die gaat voor de volgende reis er ook eentje halen. We lopen de trap af het perron op en de stroom valt uit. Dat is ook niks raars hier en gelukkig meestal snel weer stroom. Even wachten op de trein en ondertussen regelt onze 'vertegenwoordiger' die mee is dat alle grote tassen zonder betaling voor ons de trein in gebracht worden... Tot de trein komt dan blijkt mijn tas 'te klein' en mag ik hem zelf naar binnen tillen haha. Er zijn wel meer mensen die zich verwonderen over wat ik weinig mee heb maar tot nu toe heb ik nog niet echt iets gemist. Ik loop wel al drie dagen in dezelfde broek en vies wordt het wel hier dus die laat ik morgen wassen en koop wel een mooi Indiase broek. Je moet hier als vrouw je schouders en knieën bedekt hebben dus geen korte broeken helaas.

In de trein valt het me gelijk alles mee. Het ziet er schoon uit en op elk bed ligt een pakketje met beddengoed. Ik mag op het onderste bed en lig met nog twee mannelijke reisgenoten in de buurt. Wel zo fijn. Bedje opgemaakt en maar gaan slapen. Ik heb prima geslapen. Natuurlijk een krijsend kind, een hard snurkende oma, keihard bed maar dat kan je verwachten. Om 5:00 netjes wakker zoals de reisleider heeft gevraagd maar de trein blijkt een uur vertraging te hebben dus nog een uur uit het raam gekeken naar het begin van een alledaagse dag in india. Dan zie je wederom mannetjes in alleen een handdoek, mannen hurkend in het gras die hun ochtend boodschap doen, kinderen in schooluniform, stationnetjes met wachtende mensen. Heel leuk om te zien.

Van het station naar het hotel is een klein stukje per bus. Gelijk met zijn allen aan de ontbijttafel en bespreken wat te doen de komende dagen in Varanasi. Vanavond gaan we een boottocht doen over de Ganges om de ceremonies te bekijken vanaf het water. Morgenochtend een boottocht over de Ganges om de gaths te bekijken waar ook crematies plaatsvinden, mensen zich wassen, de was doen, zwemmen of gewoon rondhangen. In de namiddag gaan we naar het hertenpark. De plek waar Boeddha onder de boom zijn eerste lessen heeft gegeven...

Net met een riksja alvast naar de gaths geweest om een blik te werpen op de rivier en om een broek te kopen. Onderhandelen gaat al beter want dit keer maar 50 Rupee betaald en deze man moest wel 10 minuten fietsen. Bij het uitstappen was het opeens 50 rupee per persoon maar daar ben ik niet in gestoken. 50 rupee kon hij krijgen haha. De rest van de middag is uitrusten en niet de hitte in.

Aan het begin van de avond met de hele groep vertrokken naar de ghats voor een avond boottocht over de Ganges. Ik wist al dat dit een bijzonder iets zou zijn. Als eerste vaarde we naar de crematieplaats. Een vijftal brandstapels waar ieder een lichaam op werd verbrand (ik heb niks herkenbaar gezien). In de rivier werden de lichamen eerst nog onder gedompeld (terwijl een vrouw er vlak naast in het water stond tot haar schouders). Heel indrukwekkend hoe dood en leven hier samen komen. Hierna door gevaren om 200 lichtjes in het water te laten. Ik kan niet beschrijven hoe mooi en overweldigend deze boottocht was maar ik heb bijna de hele tocht met tranen in me ogen gezeten. Alsof er iets 'open' gezet werd in mezelf. De fotocamera heb ik nauwelijks gebruikt omdat ik in strijd kwam met het gevoel en de ervaring van wat ik zag. Dit is niet vast te leggen door een lens en ik snapte even niet waarom iedereen zo krampachtig bezig was met een mooie foto maken ipv alles in je op te nemen. De tocht eindigde bij een ceremonie waar de aardse elementen werden uitgebeeld.

Na de boottocht in een echt lokaal Indiaas restaurant gegeten. Een soort pannenkoek met heerlijke vulling en een cola. In totaal 120 rupee betaald, dat is 1,80 euro! Nu snel slapen want morgen om 4:30 op want dan gaan we een boottocht doen bij zonsopgang.